Jak przygotować się na nową „normalność”?

„Kiedy w końcu znów będzie normalnie?”… „Kiedy w końcu wrócimy do tego, co było przed wirusem?”… Z różnych zakątków bliższych i dalszych słychać tym podobne pytania. Są jeszcze tacy, którzy mają nadzieję na jutrzejszą przeszłość. Pytanie, czy to nadzieja, naiwność, czy może żal za tym, co było…lecz już raczej nie wróci.

Minęły zaledwie 4 tygodnie, by polska rzeczywistość wyglądała zupełnie inaczej. Nie tylko, jeśli chodzi o liczbę ludności, nastawienie polityczne, stan gospodarki, co z tym wszystkim związaną kondycję przedsiębiorstw oraz pracujących w nich ludzi.

Co będzie dalej? Jeśli już nie będzie przeszłej „normalności”, to jaka nowa „normalność” nas czeka? Hmm… Możliwe, że nikt lub prawie nikt nie wie tego na pewno. Faktem jest, że wiele osób z dnia na dzień już otrzymało propozycję zewnętrznej ścieżki kariery, a liczba ta zapewne jeszcze wzrośnie. Oznacza to, że najbliższe miesiące mogą wiązać się m.in. z potrzebą szukania nowej pracy, co w przedstawionych okolicznościach może prowadzić do nasilonej rywalizacji. Firmy będą rywalizowały o miejsce na rynku, a pracownicy o swoje miejsce pracy. Rynek pracownika prawdopodobnie zmieni się w rynek pracodawcy.

Co to oznacza dla obecnych pracowników, osób poszukujących pracy, dla niemalże każdego z nas? Jak się do tego przygotować?

Możliwe, że nastąpi znacząca weryfikacja postawy: „dajcie mi”, „a co jeszcze dla mnie macie”, „jak mnie jeszcze będziecie chcieli zatrzymać przed odejściem”. W nowej „normalności” to pracodawca będzie rozdawał przysłowiowe karty i zwracał uwagę na kwestie, które dotychczas może nie były aż tak kluczowe.

Co mam na myśli? Chodzi o sztukę zarządzania sobą. Pod tym pojęciem kryje się bardzo wiele, gdzie wspólnym mianownikiem jest odpowiedzialność.

Zacznę od odpowiedzialności za swoje miejsce w świecie: czego naprawdę chcę? Co sprawia, że jest to dla mnie ważne? Co proaktywnie w tym kierunku robię? Jak radzę sobie z przeciwnościami (które są czymś na stałe wpisanym w życie)? Na ile mam odwagę wychodzić poza strefę wygody i podejmować ryzyko? Jaką wartość wnoszę – w relacje, życie innych, wyniki organizacji, z którą się wiążę? Jakie zasady moralne są mi bliskie i stosuję je w praktyce? Jak dbam i zarządzam finansami? Co chcę po sobie zostawić jako spuściznę?

Jest to też odpowiedzialność za środowisko, w jakim się funkcjonuje: jak dbam o zapewnienie sobie otoczenia, które wspiera w dążeniu do tego, czego w życiu chcę? Które rozwija? Kogo ja wspieram? Jak dobieram ludzi, z którymi będę tworzyć jakościowo dobre relacje? O co potrzebuję zadbać, by wspólnie iść razem?

Dalej, odpowiedzialność za swoją kondycję – mentalną, emocjonalną, fizyczną i duchową: jak dbam o higienę myśli? Na ile mam rozwiniętą inteligencję emocjonalną i mam odwagę spotykać się w prawdzie z odczuwanymi emocjami? Co robię, by stan fizyczny mojego organizmu był na tyle dobry, że będzie w stanie wspierać mnie w podejmowaniu wyzwań? Jaką sieć wsparcia społecznego aktywnie buduję? Jak zarządzam swoją uwagą (selektywność dopuszczanych bodźców, informacji, bycie w ciszy, regularna i pogłębiona refleksja)? W jaki sposób podejmuję decyzje, by mi służyły? Na ile umiem adaptować się do zmiennych okoliczności, na które nie zawsze mam wpływ i mogę kontrolować? Czym karmię swoje ciało, umysł, emocje i duszę? Co mi służy energetycznie, a co tę energię odbiera? Czemu nadaję sens? Czym się pasjonuję (aktywnie)?

I jeszcze jeden z obszarów odpowiedzialności, o którym mówi się już od lat, który ma niebagatelne znaczenie szczególnie w sytuacji poszukiwania pracy i jednocześnie, który spina klamrą wszystko, co powyżej. Chodzi o kapitał reputacji: co o mnie mówią osoby, z którymi pracowałam/em? Kto za mną byłby w stanie stanąć? Co sobą reprezentuję (w zakresie wiedzy, umiejętności, postawy, ale także odporności psychicznej, inteligencji emocjonalnej, samoświadomości i dojrzałości/mądrości wew.)?

Zdaję sobie sprawę, że są to głębokie pytania. Pytania rozpatrywane dotychczas przez nielicznych, które coraz częściej będą wybrzmiewać w obecnych czasach. Możliwe też, że podczas rozmów rekrutacyjnych. Że pewnie na część z nich najpierw sami potrzebujemy przeznaczyć co najmniej kilka wieczorów przemyśleń (jak nie tygodni…). I że może właśnie teraz jest odpowiedni czas, by je sobie zadać. By zadbać o te obszary, które dotychczas były przysypane kurzem. Które umykały uwadze podczas codziennej gonitwy w kołowrotku „szybciej i więcej”.

By zadbać o siebie i swoje miejsce w świecie w nowej „normalności”…

Jeśli potrzebujesz porozmawiać na ten temat – zapraszam do kontaktu.

 

---

Jeśli potrzebujesz rozwinąć swoją odporność psychiczną, lepiej radzić sobie ze stresem, odważniej podejmować wyzwania, wypracować nawyki zwiększające efektywność Twojego działania, wzmocnić wiarę w siebie oraz poczucie sprawczości (wpływu), to polecam Ci udział w programie rozwojowym „Odzyskaj swoją wewnętrzną siłę – program rozwoju odporności psychicznej”. Jest on prowadzony zarówno jako spotkania osobiste i on-line. Więcej informacji o Programie przeczytasz TUTAJ.